Ο ήχος του εκκρεμούς
φωτίζει το δώμα
χτίζοντας τη θάλασσα της άγνοιας
και της ανήμερης μέθης
τα δυό χείλη σου
οι άξαφνοι σύντρφοι
που βάφουν λεπτομερώς τις ημέρες
η διαμονή μου παρατείνεται
στο άναρχο θρόϊσμα της ανάσας σου
το αδιάλειπτο, αείροο σκοτάδι
θέσφατη ποίηση
γραμμένη από τα χέρια σου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου