απ’όσους αδειάσαν τα κανόνια τους
πάνω σε ανθρώπους άδειους από φόβο και σιωπή.
Κλέβω το φως απ’όσους
χειροκροτούν ασίγαστα των καρπών μας την κλοπή,
Κι απ’όσους νομίζουν
πως τα όνειρά μου γεννιούνται
στα χέρια μου
κι έτσι τα αλυσσοδένουν.
Αυτή την κλοπή
ίσως την απαντήσουν
με νόμο Μωσαϊκό.
Ακόμα κι έτσι
δίχως φως
ο νους μου είναι εκεί
που οι άνθρωποι, πολυμήχανοι
με ύλη πενιχρή
βγάζουν απ’τον τροχό φωτιά.
Και η φωνή μου εκεί.
του Δημήτρη Χ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου