Φυλάξου!

Φυλάξου, γιε μου
από τον ήλιο τον καυτό
κι από τον άνθρωπο με δόλο
που τη φωτιά ανακάλυψε
και καίει σα δράκος με μανία.
Φυλάξου,
απ'τη βροχή που δεν ξεδίψασε
και λύσσα την καθοδηγεί
κι από τον άνθρωπο με δόλο
που στα φθηνά του φράγματα
κερκόπορτα ανοίγει.
Φυλάξου, γιε σκυφτέ
από τη μάνα γη
που αδηφάγα το στόμα ανοίγει
και όρεξη για άσαρκα κόκαλα έχει
κι από τον άνθρωπο με δόλο
με τις ρωγμώδεις τρώγλες που πουλά.
Φυλάξου!
Μόνο μη φυλαχτείς
από τον ιερό θυμό σου
και με τη φύση δεν τα βάλεις·
μα τη μερίδα του λέοντος κράτα
για τον άνθρωπο με δόλο.

του Δημήτρη Χ.