nostalgia

τα ροζ τσιγάρα σου
Οι τράκες σου όπου πάμε
Τα όνειρά μας βουτηγμένα σε μισό λίτρο φτηνό ημίγλυκο

Οι εγκέφαλοί μας να βγαίνουν απ' τα κρανία μας
να αγκαλιάζονται σφιχτά
να χορεύουν

"Τα ζήσαμε αυτά έτσι δεν είναι;"
Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως δεν είσαι ένα πλάσμα της φαντασίας μου


Μιλάω και σ' ακούω στις λέξεις μου

Δεν λέω πια αστεία
Δεν ακούω το γέλιο σου απ' τη διπλανή αίθουσα

Βουλιάζω στη ρομαντικοποίηση
ενός  παραστατικού
Νιώθω την ουσία του να κυλάει ακόμα στις φλέβες

Είμαι όσα ζήσαμε ακούς;
Είμαστε αυτό το μαζί που μας ξεγέλασε  μερικά βραδιά
Είμαι αυτό το μαζί σου που ήταν μια ψευδαίσθηση ,
ένα αθώο για πάντα σε κάθε γουλιά

Βγάλε με μια φωτογραφία
Ελπίζω να χεις πάνω σου την κάμερα με το φιλμ
Ήταν μέρες που δεν την αποχωριζόσουν
Ξέρεις... να εγκλωβίσουμε τη στιγμή
Είναι στις μέρες μας τέτοια τα σίδερα που με λάμψη σε βάζουν στη στενή
Κι εσύ χαμογελάς
Να σε δούνε όμορφο
Θέλουν και μια πόζα προφίλ
Δεν αντέχω να ακούω δελτία
Έχω βγάλει το ραδιόφωνο απ' την πρίζα γιατί ξέχασε να παίζει μουσική

Μας βομβαρδίζουν με κύματα
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΛΥΜΠΙ
ΟΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ ΘΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ


Στρίψε μου ένα τσιγάρο
Πνίγομαι
Δεν αναπνέω
Στρίψε.


Ε, υπήρξες έτσι;

•Rose•



Σχόλια