σε μια σκηνή καρφιών
την ορφανή
μ'ένα ζευγάρι γυμνά πόδια
να στιχουργούν με αίμα
όπου διαβαίνεις
των τραγουδιών σου
τη φωνή
Παρίστανε
συμπρωταγωνιστή
και μ'ένα άδειο θέρμης
πρόσωπο
διάλεξε ένδυση
προσωπείο στοργής
Παρίστανα
μοναδικό του θίασου
θεατή
που ξέπνοα περίμενα
ως τη σκηνή που θα σπάσεις
τον τέταρτο τοίχο
κι απάνω στων χεριών μου
τον κρότο
να σβήσω
απ'των ματιών σου τις φλόγες.
του Δημήτρη Χ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου