Χρυσή πνοή

Βέβαια, ξέρω
τι είναι το πρώτο του πρωινού
τσιγάρο, καλή μου.
Είναι το βλέμμα σου στραμμένο στον ήλιο
να καθρεφτίζει την αυγή
στ’ άλλο μισό του κόσμου που νυχτώνει.
Τα ρίγη από τα χάδια στη χρυσή μορφή σου
ένας φόρος τιμής απ’ του καπνού τα δάχτυλα.

Ξέρεις εσύ το τελευταίο του βραδιού;
Τσιγάρο είναι ή και τρένο
με τη μικρή του φλόγα
και το βαθύ αναστεναγμό
να σημαίνει ο καπνός το τέλος.

του Δημήτρη Χ.

(πίνακας: Edward Hopper's Railroad Sunset)