ένας άνθρωπος μελλοθάνατος
όχι νέος
ούτε έξαφνα απών
παρά μόνο πολύτιμος.
Πολύτιμος, από αυτούς
που ξέρεις πως λιώνει η σάρκα
και μένει η φωνή και το μελάνι τους.
Δε θα γίνει, λες, να ξεχαστεί
να πεθάνει οριστικά.
Μα η δακρύβρεχτη νεκρώσιμη ακολουθία του
έδειξε τη μοίρα των ανθρώπων
και την ασυδοσία των κραταιών.
Σκάψαν μνήμα βαθύ να θάψουν
σάρκα
φωνή και
μελάνι
να φέρουν οριστικό θάνατο στον πολυθρηνημένο.
Το μνήμα όμως, μνήμα είναι και θυμίζει
πως του μελανιού το βάρος το αληθές
τον ασύδοτο τράβαει κάτω
κι ίσως τη μοίρα των ανθρώπων με νέα φωνή να ελαφρύνει
τούτο το βαρύ μελάνι.
του Δημήτρη Χ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου