τούτα τα θεριά αφοβίας
και τα 'ριξε σε ύπνο
αόνειρο;
Θαρρείς πως η πόλη-κάρβουνο
που μόλις πρόβαλε μπροστά τους
κατάπιε στη σιωπή της
κάθε βρυχηθμό.
Τόσος καπνός κι ούτε
μια σπίθα
να διαλευκάνει
τέτοιας αμαρτίας
πλεκτάνη.
Μα σαν θα 'ρθει ως
εφιάλτης
αυτός ο κόσμος,
φοβού!
Τα θεριά ξυπνούν,
δαμάζοντας του καπνού
τη θαμμένη μήτρα.
Και πόλη νέα
καρποφορεί
στο σταχτοχώμα
του άγονου κόσμου.
του Δημήτρη Χ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου