Το όνομά μου σου 'ναι ακατανόητο
Είμαι η κόρη του Μεγάλου Πνεύματος
Πάπα του Βατικανού
Αγγελιαφόρε του ιμπεριαλισμού
Είπες θα μας μάθεις το νόμο
Ενώ είχαμε δικό μας
Προσφέρθηκες να δώσεις λίγη γη
Που ήδη μας ανήκε
Μας έδωσες εθνικό ύμνο
Καίγοντας τα τραγούδια του δικού μας έθνους
Έκλεψες τους ηγέτες μας -χυδαίοι λιποτάκτες-
Ανερυθρίαστα στέκονται πλάι σου
Βίασες τα παιδιά μας
Όταν χόρτασες των λευκών
Μόνο μας άφησες τις φορεσιές μας
Γιατί ήταν φτωχικές
Ήρθα να σου πω το δικό μας προφορικό νόμο
Ο νόμος σου δε μπορεί να μας σκλαβώσει
Η γη μας θα είναι δική σου
Μονάχα όσο κοιμάσαι μέσα της
Τον ύμνο θα σου κάνουν μοιρολόι
Πιο μαύρο από τους Αφρικανούς αδερφούς μας
Παιδιά γεννάμε μα έχουν μάθει τον εχθρό
Χαράζοντας το Φωτεινό Μονοπάτι
Φοράς τη φτερωτή μας κορδέλα τώρα που μας φοβάσαι
Για να κρύψεις τα εγκλήματά σου από την ανθρωπότητα
Βγάλε την!
Δε θέλω να λερωθεί με αίμα
Ούτε και τη συγγνώμη σου
Ένα πράγμα όμως μπορώ να σου ανταλλάξω
Τη ζωή μου
Φτάνει να πάρω τη δική σου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου